Asset Publisher
Projekty unijne
Informacje o projektach i funduszach unijnych
„Zwiększanie możliwości retencyjnych oraz przeciwdziałanie powodzi i suszy
w ekosystemach nizinnych na terenach leśnych"
Program współfinansowany ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.
W ramach programu zrealizowano 4 zadania:
1) Nr zadania 10-30-01 – spowolnienie odpływu wód z terenów leśnych w leśnictwie Drogoradz w oddziałach 349,387,388 poprzez budowę trzech zastawek wodnych na rzece Karpinka.
2) Nr zadania 10-30- 02 –Budowę zbiornika retencyjnego w oddz. 189 w leśnictwie Mazańczyce oraz zastawki na cieku doprowadzającym wodę do zbiornika Karwia Struga.
3) Nr zadania 10-30- 03 –Budowę zbiornika retencyjnego w oddz. 635 w leśnictwie Turznica oraz trzech zastawek na cieku doprowadzającym wodę do zbiornika oraz rowie opaskowym.
4) Nr zadania 10-30- 04 –Budowę zbiornika retencyjnego w leśnictwie Tanowo oraz zastawki na cieku odprowadzającym nadmiar wody do rowu melioracyjnego w oddz. 769.
Osiągnięto efekt rzeczowy i ekologiczny w ramach realizacji projektu „Zwiększanie możliwości retencyjnych oraz przeciwdziałanie powodzi i suszy w ekosystemach nizinnych na terenach leśnych" na terenie RDLP Szczecin, Nadleśnictwo Trzebież.
Ilość retencjonowanej wody – 6933 tys. m3
Wartość robót wykonanych brutto: 424 350,00 PLN
Realizacja projektu:
Projekt „Zrównoważona turystyka na obszarach Natura 2000 w nadleśnictwach: Dębno, Międzyzdroje, Myślibórz, Ośno Lubuskie i Trzebież”
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie wspólnie z nadzorowanymi nadleśnictwami realizuje Projekt „Zrównoważona turystyka na obszarach Natura 2000 w nadleśnictwach: Dębno, Międzyzdroje, Myślibórz, Ośno Lubuskie i Trzebież”, współfinansowany ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w ramach działania 2.4 Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna.
Celem projektu jest ochrona siedlisk przyrodniczych oraz chronionych gatunków, który osiągnięty będzie przede wszystkim poprzez działania
z zakresu ukierunkowania ruchu turystycznego na obszarach chronionych lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Ukierunkowanie ruchu turystycznego będzie osiągane dzięki tworzeniu i modernizacji infrastruktury turystycznej.
W Nadleśnictwie Trzebież, które bierze udział w projekcie zaplanowano m.in.: zakup lunety do obserwacji ptaków wraz ze statywem, futerałem i adapterem do aparatów cyfrowych oraz budowę punktu edukacyjnego „Z kropelką wody przez las”.
W ramach projektu zaplanowano zakup lunety służącej do obserwacji i dokumentacji ptaków występujących w zasięgu obszarów Natura 2000 oraz rezerwatu przyrody „Jezioro Świdwie”. Luneta będzie wykorzystywana przy prowadzeniu zajęć edukacyjnych, która pozwoli zapoznać uczestników z rzadkimi gatunkami ptaków.
W ramach działania punktu edukacyjno - turystycznego „Z kropelką wody przez las” zaplanowano zakup i montaż interaktywnych tablic edukacyjnych o tematyce związanej z ochroną przyrody, zakup i montaż tablicy edukacyjnej – obieg wody w przyrodzie oraz grę edukacyjną. Utworzone zostaną również „Ogród motyli”, ścieżka edukacyjna „Boso przez świat” oraz fotościanka i urządzenia ruchowe. Punkt edukacyjny Nadleśnictwa Trzebież w Zalesiu, z już istniejącą infrastrukturą turystyczną oraz usytuowany na terenie nadleśnictwa Transgraniczny Ośrodek Edukacji Ekologicznej, a także Ośrodek Muzealno-Dydaktyczny „Świdwie” będzie wykorzystywany do prowadzenia zajęć edukacyjnych dla osób z obszaru województwa zachodniopomorskiego oraz województw ościennych.
Projekt będzie realizowany w województwie zachodniopomorskim oraz lubuskim, w latach 2017-2020. Całkowita planowana wartość projektu wynosi 2526085,16 zł, natomiast przewidywane dofinansowanie UE – 2147172,00 zł. Infrastruktura turystyczna, która powstanie w ramach realizacji Projektu będzie nieodpłatnie udostępniana wszystkim zainteresowanym osobom.
Nadleśnictwo Trzebież informuje, że przystąpiło do projektu:
„Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – zapobieganie, przeciwdziałanie oraz ograniczanie skutków zagrożeń związanych z pożarami lasów” - PPOŻ.
Planowany całkowity koszt realizacji Projektu: 78 894 108,59 PLN
Kwota wydatków kwalifikowalnych całego projektu: 56 500 000,00 PLN
W ramach projektu, w celu zwiększenia bezpieczeństwa przeciwpożarowego naszych lasów zostanie wybudowana wieża obserwacyjna- dostrzegalnia przeciwpożarowa. Szybka lokalizacja pożaru oraz akcja gaszenia pożaru jest kluczowa w ochronie obszarów leśnych przed pożarami.
Cel wpisuje się w dzisiejszą sytuację polskich lasów. Nastąpił wzrost ryzyka powstania i rozprzestrzeniania się pożaru lasu, w okresie suszy trwającej już drugi sezon.
Więcej informacji na temat projektu znajduje się pod linkiem:
http://www.ckps.lasy.gov.pl/o-projekcie3
https://issuu.com/lasypanstwowe/docs/ochrona_przeciwpo_arowa_w_lasach
Asset Publisher
Asset Publisher
Historia Nadleśnictwa Trzebież
Historia Nadleśnictwa Trzebież
Zdjęcie załogi nadleśnictwa podczas jednej z oficjalnych narad
Była siedziba nadleśnictwa w Trzebieży
Część pracowników nadleśnictwa na schodach wejściowych do biura.
W artykule prezentujemy historię powstania Nadleśnictwa Trzebież
Nadleśnictwo Trzebież zostało utworzone z dniem 01.10.1970 roku
(w miejsce dotychczasowych: Trzebież, Jasienica, Tanowo). Całość lasów Nadleśnictwa Trzebież należy do Puszczy Wkrzańskiej, której łączna powierzchnia wynosi 1550 km2.
Nazwa Puszczy pochodzi od zamieszkującego ją w przeszłości wieleckiego plemienia Wkrzan, należącego do grupy Słowian Zachodnich – Pomorzan. O wkraczaniu we wczesnym średniowieczu osadnictwa rolniczego na terenie Puszczy świadczy nazwa Trzebież (1202 r.). Klasztor augustynianów w Jasienicy na lewym brzegu Odry prowadził od 1260 roku intensywną akcję osadniczą, zakładając na nowinach leśnych wsie niemieckie. Chłopi uiszczali czynsz w pieniądzach, a także częściowo w zbożu i innych produktach rolnych. Przyległe do Puszczy Wkrzańskiej osiedle Jasienia było starym słowiańskim grodem. Na początku XIV w. książęta szczecińscy ofiarowali je wraz z olbrzymią częścią Puszczy Wkrzańskiej zakonnikom sprowadzonym z Paryża. Po reformacji wybudowany kościół i klasztor przechodziły różne dzieje i w końcu był przebudowany na pałacyk myśliwski książąt Pomorza Zachodniego.
Na pograniczu brandenbursko – pomorskim często zdarzały się wojny. Tam gdzie były korzystne warunki glebowe, mieszkańcy wsi wracali po zniszczeniach wojennych, gdy jednak uprawa roli dawała słabe plony, dawni osadnicy nie powracali i pola powoli zarastał las. Mało atrakcyjny rolniczo teren, niewątpliwie przyczynił się do zachowania zwartego kompleksu leśnego.
-
Przed II Wojną Światową 70% dzisiejszego Nadleśnictwa Trzebież stanowiło własność państwową (nadleśnictwo niemieckie), a pozostałe 30% to lasy byłej własności prywatnej. Niewielka powierzchnia omawianych lasów stanowiła własność klasztorną oraz miasta Szczecina i Polic.
-
Przed wojną istniał sztuczny podział powierzchniowy, który w dużej mierze wykorzystuje się do dnia dzisiejszego.
-
Użytkowanie lasu prowadzono głównie zrębami zupełnymi. Na siedliskach lasowych stosowano rębnię częściową w wyniku, czego powstały w południowej części nadleśnictwa drzewostany bukowe pochodzenia naturalnego.
-
Prace odnowieniowe przeprowadzano poprzez sadzenie i siew jednogatunkowy. Na żyźniejszych siedliskach wprowadzano w drzewostanach sosnowych podsadzenia dębem i bukiem tworząc drzewostany dwupiętrowe.
-
W okresie II Wojny Światowej szereg drzewostanów uległo zniszczeniu zwłaszcza na skutek pożarów. Najwięcej szkód zanotowano w sąsiedztwie Polic, gdzie znajdowała się fabryka benzyny syntetycznej, będąca celem licznych bombardowań.
-
W 1945 r. po II wojnie Światowej utworzono nadleśnictwa Trzebież i Tanowo. Dawne Nadleśnictwo Jasienia utworzono w 1952 r. z części wcześniej utworzonych nadleśnictw Trzebież i Tanowo oraz innych gruntów. Powierzchnia łączna byłych nadleśnictw w planie prowizorycznym urządzenia lasu wg stanu na 01.01.1952 r. wynosiła 22,5 tys. ha.
Użytkowanie prowadzono w zasadzie zrębami zupełnymi. Sporadycznie stosowano rębnię gniazdową. Masowe występowanie szkodników owadzich odnotowano w latach 1946 – 1948 oraz 1982 – 1983. Największe pożary miały miejsce w latach 1951 – 300 ha i 1959 r. ponad 600 ha.