Asset Publisher Asset Publisher

Rezerwat Świdwie

Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym.

Są to ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, zwierząt i grzybów. Rezerwatami mogą być również twory i składniki przyrody nieożywionej o szczególnej wartości przyrodniczej, kulturowej czy wyróżniające ze względu na walory krajobrazowe.  

Rezerwat  faunistyczny „Świdwie"

Data utworzenia: 14.01.1963 r.
Powierzchnia: 904,04 ha  z czego 253,81 na gruntach Nadleśnictwa Trzebież
Leśnictwo: Zalesie

Rezerwat jest obszarem o międzynarodowym znaczeniu dla ptactwa wodnego i został wpisany na listę obiektów Konwencji Ramsar w 1984 roku. Położony jest na terenie największego kompleksu bagienno-łąkowego Puszczy Wkrzańskiej i zajmuje głównie powierzchnie zarośniętych i zarastających niecek pojeziornych w zlewni rzeki Gunicy. Celem ochrony jest zachowanie zarastającego jeziora Świdwie oraz przyległych lasów i innych gruntów stanowiących ostoję licznych gatunków ptaków jak również będących miejscem odpoczynku i żerowania ptaków przelotnych. Około 59% rezerwatu to bagna, 20% zajmują użytki rolne , 18% to lasy, a 8 % stanowią wody. Świat zwierzęcy rezerwatu to głównie awifauna reprezentowana przez 218 gatunków z pośród których można wymienić takie jak: wodnik, potrzos, rybitwa czarna, gęś gęgawa, derkacz, żuraw. Z pozostałych kręgowców można wyróżnić 10 gatunków ryb, 12 gat. płazów, 5 gat. gadów i 45 gat. ssaków Na terenie rezerwatu występują również rośliny znajdujące się na listach rzadkich, ginących i zagrożonych roślin m.in.: wiciokrzew pomorski, kruszczyk szerokolistny, bobrek trójlistny.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Wkrótce rusza akcja „Wieniec”

Wkrótce rusza akcja „Wieniec”

W dniach 4-12 marca Straż Leśna w całej Polsce przeprowadzi akcję pod kryptonimem „Wieniec”. Jest ona skierowana przeciwko nieprzestrzegającym prawa zbieraczom poroża oraz kłusownikom.

Jest to już cykliczna akcja Straży Leśnej, prowadzona przy wsparciu sił Policji, Straży Granicznej oraz Państwowej Straży Łowieckiej.

Jej celem jest przeciwdziałanie i zwalczanie kłusownictwa oraz pozostałych przejawów tzw. szkodnictwa łowieckiego, kontrola legalności skupu i obrotu zwierzyną, a także egzekwowanie, głównie od osób trudniących się zbieraniem zrzutów poroży, zachowań zgodnych z obowiązującymi przepisami.

Działania strażników leśnych i pozostałych służb  obejmą przede wszystkim patrolowanie terenów będących ostoją zwierzyny, obszarów zagrożonych kłusownictwem i odwiedzanych przez zbieraczy poroża. Podczas patroli będą sprawdzać czy zbieracze poroża nie wkraczają np. na tereny rezerwatów czy w miejsca objęte zakazem wstępu, czy swoimi działaniami nie płoszą zwierząt i nie narażają ich na stres. Przy okazji kontrolować będą czy w terenie nie są rozstawiane wnyki. Kontrole obejmą także punkty skupu dziczyzny i legalne pochodzenie mięsa.

Poroże to twarda, kostna struktura, którą noszą samce krajowych jeleniowatych. Im większe i okazalsze tym lepiej świadczy o sile oraz możliwościach reprodukcyjnych samca. Oprócz funkcji reprezentacyjnej służy także jako broń podczas walk byków o samice. Po zakończeniu okresu godowego jest ono zrzucane. Proces zrzucania poroża odbywa się co roku – samiec gubi stare poroże, a w jego miejsce wyrasta nowe.

 

Zrzutami nazywamy poroże zgubione przez sarny, łosie, daniele i jelenie. Przełom lutego i marca ta czas, kiedy jelenie pozbywają się starego poroża. Jednocześnie to czas kiedy do lasu ruszają „łowcy zrzutów”.

Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem znalezione zrzuty możemy sobie zabrać jeśli zostały one znalezione na terenie lasów gospodarczych. Zbieranie zrzutów w rezerwatach i parkach narodowych jest nielegalne. Udając się do lasu na poszukiwanie zrzutów należy pamiętać również o miejscach, w których obowiązuje zakaz wstępu, mimo, że jest to las gospodarczy. Są to m.in. lasy do 4 m wysokości drzew czy tereny oznaczone jako „Ostoja zwierzyny”.

Nie wolno również  tropić i płoszyć zwierząt aby zdobyć poroże. Niestety nie wszyscy zbieracze postępują etycznie. Tropią chmary jeleni, zmuszają je do ciągłego przemieszczania się co doprowadza do osłabienia zwierząt, którym i tak jest ciężko z uwagi na zimowe warunki i ograniczony dostęp do pożywienia.

O tym jak szukać zrzutów w lesie opowiada Zdobek w jednym z odcinków „Obliczy lasów: