Asset Publisher
Urządzanie lasu
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obowiązujący w naszym nadleśnictwie plan urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.
Sporządzony na lata 2017 - 2026 Plan Urządzania lasu dla Nadleśnictwa Trzebież obejmuje swoim opisem:
- pozyskanie drewna w ilości nie większej niż 1.328.485 m3 grubizny netto,
- pielęgnowanie lasu na powierzchni nie mniejszej niż 18.245,52 ha.
Oprócz tego zawiera szereg zapisów dotyczących zadań z zakresu zalesień, odnowień, ochrony lasu, gospodarki łowieckiej oraz infrastruktury technicznej.
Asset Publisher
Asset Publisher
Hodowla lasu
Hodowla lasu
Sadzonki na szkółce
Podstawowym działem gospodarki leśnej jest hodowla lasu.
Jest to dziedzina, której głównym działaniem jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Dążenie do zachowania istniejących lasów w stanie warunkującym ich stabilność i gotowość do realizacji całego spektrum celów stanowi nadrzędny cel jaki przyświeca działaniom hodowlanym realizowanym w Nadleśnictwie Trzebież. Przez cały dostępny szereg działań dążymy do rozszerzenia i poprawienia jakości zasobów leśnych.
Nasiennictwo i selekcja
Dział hodowli zajmujący się zbiorem i magazynowaniem nasion. Selekcja jest procesem nierozerwalnie związanym z istnieniem gatunków i warunkującym ich trwanie. Jest najlepszym sposobem zwiększania i ulepszania produkcji leśnej. Poprzez zbiór nasion z najlepszych drzewostanów nasiennych otrzymujemy zdrowe i trwałe sadzonki, hodowane na uprawach pochodnych.
Szkółkarstwo
Nadleśnictwo Trzebież posiada szkółkę leśną o powierzchni produkcyjnej 5,22 ha. Produkuje się na niej sadzonki z nasion pozyskanych z drzewostanów nasiennych oraz plantacji nasiennych. Na terenie szkółki znajdują się wszystkie gatunki drzew lasotwórczych, biocenotycznych i domieszkowych oraz podstawowe krzewy zadrzewieniowe. Głównym celem działalności gospodarstwa szkółkarskiego jest produkcja na otwartej przestrzeni wysokiej jakości sadzonek na potrzeby Nadleśnictwa Trzebież, jak również innych odbiorców.
Odnowienia i zalesienia
W Nadleśnictwie Trzebież odnowienia obejmują rocznie ok. 231 ha.
Odnowienia możemy podzielić na odnowienia sztuczne, czyli sadzenie sadzonek lub wysiewanie nasion przez człowieka, oraz odnowienia naturalne, czyli zjawisko samoistnego powstania młodego pokolenia drzew pod okapem drzewostanu lub w jego sąsiedztwie. Odnowienia naturalne w lasach zagospodarowanych nie przebiegają zazwyczaj żywiołowo, lecz są kierowane przez człowieka. Prace polegają na spulchnieniu gleby pod okapem drzewostanu w roku, w którym spodziewany jest duży urodzaj nasion, oraz rozluźnieniu drzew, tak by do dana lasu dochodziła odpowiednia ilość światła.
Zalesienia (fot. Andrzej Kopeć)
Kolejną czynnością jest wprowadzanie sadzonek gatunków drzew i krzewów, które mogą stworzyć dolne warstwy drzewostanu, tzw. podszytu. Podszyt sadzony jest na siedliskach ubogich, gdzie z powodu niedoboru związków pokarmowych lub wody gatunki drzewiaste mają niewielką szansę wytworzenia dolnego piętra drzewostanu. Na siedliskach żyznych, zalesionych przed laty głównie sosną, wprowadzamy obecnie pod osłoną istniejącego drzewostanu dąb i buk.
Pielęgnowanie lasu
Pielęgnowanie lasu ma na celu ukształtowanie drzewostanów o prawidłowym składzie gatunkowym oraz wysokiej jakości hodowlanej i technicznej. W Nadleśnictwie Trzebież w związku z dużą ilością zakładanych corocznie upraw, zabiegi pielęgnacyjne wykonywane są na znacznej powierzchni.
Przeciętne roczne rozmiary tych zabiegów to odpowiednio:
- pielęgnowanie gleby – 71 ha
- czyszczenia wczesne - 101 ha
- czyszczenia późne - 129 ha
- trzebieże wczesne - 200 ha
- melioracje agrotechniczne - 200 ha
Służba Leśna nadzoruje prawidłowość i staranność wykonania tych zabiegów, gdyż mają one decydujący wpływ na kształt przyszłych pokoleń lasu i są niezbędne dla prawidłowego rozwoju upraw leśnych.
Działania hodowlane ukierunkowane są na polepszanie jakości drzewostanów. Dążymy do tego poprzez zróżnicowanie składu gatunkowego, stosowanie sadzonek dobrej jakości, właściwe wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych oraz inicjowanie i ochronę odnowień naturalnych. Duża różnorodność siedliskowa wykusza indywidualne podejście do każdego zabiegu hodowlanego, bez względu na wiek czy rodzaj planowanego do wykonania zabiegu.