Wydawca treści
Użytkowanie lasu
Maszyna leśna podczas pracy. Fot. M. Wesołowski
Głowica tnąca na tle lasu. Fot. M. Wesołowski
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
- cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.
Nadleśnictwo Trzebież prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni prawie 25 tys. ha i pozyskuje rocznie ok. 138 tys. m sześc. drewna, z czego w cięciach przedrębnych 60 tys. m. sześc. a w cięciach rębnych 72,8 tys. m. sześć.
Nadleśnictwo Trzebież prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni prawie 25 tys. ha i pozyskuje rocznie ok. 138 tys. m sześc. drewnaRozmiar pozyskania wynika ze stosowania cięć pielęgnacyjnych (w drzewostanach młodszych), cięć rębnych (w drzewostanach dojrzałych do wyrębu) oraz cięć przygodnych będących następstwem nieprzewidzianych sytuacji (np. klęski żywiołowej). Większość pozyskania stanowi drewno drzew iglastych, głównie sosna i świerk. Z gatunków liściastych pozyskuje się głównie takie gatunki, jak brzoza, dąb, buk i olsza.
Spora ilość drewna w Nadleśnictwie Trzebież pochodzi z likwidacji szkód, spowodowanych niekorzystnym oddziaływaniem czynników atmosferycznych, takich jak okiść, wiatrołomy oraz w wyniku wydzielania się posuszu.
Drewno pozyskane na terenie Nadleśnictwa Trzebież trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli oraz mniejszych zakłady stolarskich. Ponadto drewno opałowe kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych, a także trafia do elektrowni, w których wykorzystuje się je jako odnawialne źródło do produkcji energii elektrycznej.
Zapoznaj się z ofertą sprzedaży drewna Nadleśnictwa Trzebież.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
SIEDLISKA I DRZEWOSTANY
Siedliska borowe zajmują 68%, lasowe 27%, olesy 5% powierzchni leśnej Nadleśnictwa Trzebież.
Zdecydowanie dominującym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, która jako gatunek panujący występuje na wszystkich siedliskach borowych i lasowych zajmując 80% powierzchni leśnej. Poza sosną większe znaczenie mają: buk 3,5%, dąb 2%, brzoza 4%, olsza 8%, pozostałe iglaste 2%, pozostałe liściaste 0,5%.
Na terenie nadleśnictwa znajdują się drzewostany i obiekty podlegające ochronie lub projektowane do objęcia ochroną prawną.
Na szczególną uwagę zasługują:
- „Świdwie" – rezerwat faunistyczny ptaków zbiorowisk mieszanych objęty Konwencją Ramsar. Przedmiotem ochrony jest zarastające jezioro Świdwie wraz z otaczającym je pasem szuwaru trzcinowego na torfowisku niskim oraz przyległym drzewostanem. Celem ochrony jest zabezpieczenie miejsc lęgowych, żerowania oraz odpoczynku w okresie masowych wędrówek licznych gatunków ptactwa wodno – błotnego.
- Zespół przyrodniczo – krajobrazowy „Dębina".
- Pomniki przyrody.
- Zabytki kultury - Park podworski w Brzózkach, Wczesnośredniowieczne grodzisko, Cmentarzysko kurhanowe z epoki brązu, Osada obozowisko ze środkowej epoki kamienia oraz osada ze średniego średniowiecza XI-XII w. oraz obozowisko z epoki kamienia.
- Strefy ochrony wokół gniazd ptaków chronionych (kania ruda, orlik krzykliwy, rybołów, orzeł bielik).
- Osobliwości przyrodnicze w postaci: Stanowiska długosza królewskiego, Stanowiska borówki amerykańskiej, Stanowiska daglezji, Stanowisko gleby ochrowej (tzw. czerwonej ziemi).