Wydawca treści Wydawca treści

Rezerwat Świdwie

Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym.

Są to ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, zwierząt i grzybów. Rezerwatami mogą być również twory i składniki przyrody nieożywionej o szczególnej wartości przyrodniczej, kulturowej czy wyróżniające ze względu na walory krajobrazowe.  

Rezerwat  faunistyczny „Świdwie"

Data utworzenia: 14.01.1963 r.
Powierzchnia: 904,04 ha  z czego 253,81 na gruntach Nadleśnictwa Trzebież
Leśnictwo: Zalesie

Rezerwat jest obszarem o międzynarodowym znaczeniu dla ptactwa wodnego i został wpisany na listę obiektów Konwencji Ramsar w 1984 roku. Położony jest na terenie największego kompleksu bagienno-łąkowego Puszczy Wkrzańskiej i zajmuje głównie powierzchnie zarośniętych i zarastających niecek pojeziornych w zlewni rzeki Gunicy. Celem ochrony jest zachowanie zarastającego jeziora Świdwie oraz przyległych lasów i innych gruntów stanowiących ostoję licznych gatunków ptaków jak również będących miejscem odpoczynku i żerowania ptaków przelotnych. Około 59% rezerwatu to bagna, 20% zajmują użytki rolne , 18% to lasy, a 8 % stanowią wody. Świat zwierzęcy rezerwatu to głównie awifauna reprezentowana przez 218 gatunków z pośród których można wymienić takie jak: wodnik, potrzos, rybitwa czarna, gęś gęgawa, derkacz, żuraw. Z pozostałych kręgowców można wyróżnić 10 gatunków ryb, 12 gat. płazów, 5 gat. gadów i 45 gat. ssaków Na terenie rezerwatu występują również rośliny znajdujące się na listach rzadkich, ginących i zagrożonych roślin m.in.: wiciokrzew pomorski, kruszczyk szerokolistny, bobrek trójlistny.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

RZEŹBA TERENU
 
Rzeźba terenu jest wynikiem procesów zachodzących w okresie plejstoceńskim, głównie w jego końcowej fazie, wytapiania lądolodu zlodowacenia północno polskiego, oraz holoceńskich procesów akumulacji rzecznej, eolicznej i organicznej. Rzeźba północnej i środkowej części nadleśnictwa jest bardzo monotonna. Urozmaicenie stanowią luźne pagórki wydmowe. Południowa część ma rzeźbę urozmaiconą. Największy obszar zajmuje płaska równina rzeczno – rozlewiskowa. Różnica wysokości w granicach nadleśnictwa wynosi około 130 m.
 
STOSUNKI WODNE
 Fotografia przedstawia jedno z jezior śródleśnych
 
Czynniki determinujące stosunki wodne terenu Nadleśnictwa to Zalew Szczeciński, rzeka Odra oraz jeziora: Nowowarpieńskie, Dąbie, Wielkie i Małe Myśliborskie, Karpino, Piaski, Stolec, Świdwie, Głębokie oraz rzeczki Gunia, Karpina i Grzybnica.
Łączna powierzchnia bagien wynosi 761 ha, a blisko 17% powierzchni leśnej to siedliska wilgotne.
 
 
 
GEOLOGIA
 
Głównymi utworami geologicznymi obszaru nadleśnictwa są piaski i piaski ze żwirami, gliny zwałowe, mułki, gytie i torfy. Na utworach tych wykształciły się początkowo gleby płowe, rdzawe i brunatne, a w okresie późniejszym gleby bielicowe i bielice. Od początku holocenu rozpoczęła się akumulacja osadów organicznych i zarastanie zbiorników jeziornych. Proces ten trwa do chwili obecnej. Na utworach tych są wykształcone gleby organiczne, głównie torfowe. Poza tym współczesnym procesem geologicznym jest akumulacja rzeczna, a wynikiem powstanie mad rzecznych.
 
KLIMAT
 
Teren Nadleśnictwa Trzebież leży w obrębie Klimatów Bałtyckich w Krainie Klimatycznej Zalewu Odrzańskiego. Obszar ten charakteryzuje się znacznym wpływem klimatu atlantyckiego. Klimat ten cechują małe amplitudy roczne temperatur, opóźniona i ciepła zima oraz stosunkowo chłodne lato. Klimat ten oznacza się wielką zmiennością i różnorodnością typów pogody we wszystkich porach roku oraz kontrastowością w charakterze pogody w poszczególnych latach. Niepokojącym zjawiskiem jest liczba anomalii pogodowych powodujących wzrost huraganowych wiatrów.

 

SIEDLISKA I DRZEWOSTANY

 
 

Siedliska borowe zajmują 68%, lasowe 27%, olesy 5% powierzchni leśnej Nadleśnictwa Trzebież.

 
 Wykres przedstawia procentowy udział siedlisk
 
 

Zdecydowanie dominującym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, która jako gatunek panujący występuje na wszystkich siedliskach borowych i lasowych zajmując 80% powierzchni leśnej. Poza sosną większe znaczenie mają: buk 3,5%, dąb 2%, brzoza 4%, olsza 8%, pozostałe iglaste 2%, pozostałe liściaste 0,5%.

 
 
Wykres przedstawia prodcentowy udział powierzchniowy gatunków
 
 
 

Na terenie nadleśnictwa znajdują się  drzewostany i obiekty podlegające ochronie lub projektowane do objęcia ochroną prawną.

Na szczególną uwagę zasługują:

  • „Świdwie" – rezerwat faunistyczny ptaków zbiorowisk mieszanych objęty Konwencją Ramsar. Przedmiotem ochrony jest zarastające jezioro Świdwie wraz z otaczającym je pasem szuwaru trzcinowego na  torfowisku niskim oraz przyległym drzewostanem. Celem ochrony jest zabezpieczenie miejsc lęgowych, żerowania oraz odpoczynku w okresie masowych wędrówek  licznych gatunków ptactwa wodno – błotnego.
  • Zespół przyrodniczo – krajobrazowy „Dębina".
  • Pomniki przyrody.
  • Zabytki kultury - Park podworski w Brzózkach, Wczesnośredniowieczne grodzisko, Cmentarzysko kurhanowe z epoki brązu, Osada obozowisko ze środkowej epoki kamienia oraz osada ze średniego średniowiecza XI-XII w. oraz obozowisko z epoki kamienia.
  • Strefy ochrony wokół gniazd ptaków chronionych (kania ruda, orlik  krzykliwy, rybołów, orzeł bielik).
  • Osobliwości przyrodnicze w postaci: Stanowiska długosza królewskiego, Stanowiska borówki amerykańskiej, Stanowiska daglezji,  Stanowisko gleby ochrowej (tzw. czerwonej  ziemi).